Gebelikte Ventrikülomegali

Teknoloji gelişti, artık ultrason gibi görüntüleme sistemleri çok daha detaylı. Bebeğimizin cinsiyetinden mesanesindeki idrarına kadar birçok şeyi daha karnımızdayken görebiliyoruz. Bu çok iyi ama.. Bazı durumlar “her şeyi bilmek her zaman iyi değil galiba” dedirtebiliyor.

Bu yazımda sizlerle hamileliğim sırasında karşılaştığım bazı olumsuzlukları ve yaşadığım o sancılı süreci anlatacağım.

İlk çocuğumu 27 yaşında aldım kucağıma, gayet konforlu bir hamilelik sonrası sağlıklı bir oğlan çocuğu getirdim dünyaya.  Üç sene sonra tekrar hamile olduğumu öğrendiğimde yine aynı şekilde kolay bir hamilelik olacağını ve oğlumun henüz küçük olmasının pek bir dezavantaj oluşturmayacağından neredeyse emindim. Koroid Pleksus Kisti, Ventrikülomegali, Hidrosefali, NIPT Testi, Kordon Sentez, Fetal MR, Corpus Callsum, Ekojenite v.s. v.s. daha neler neler öğrenecek neler yaşayacakmışım da haberim yokmuş.

Hamile olduğumu öğrendiğimde 6 hafta 4 günlüktü bebeğim. Beklenmeyen bir hamilelik olduğu için biraz geç fark ettik durumu. Öğrendikten birkaç gün sonra ise beklenmeyen bir kanama yaşadım.  Neredeyse tüm arkadaşlarım hamileliklerini düşük tehlikesi nedeni ile iğnelerle tamamladı ama böyle şeyler benim başıma gelmez sanıyordum.

Neyse ki 10 günlük bir istirahat ve ilaç kullanımdan sonra geçti ve bir daha tekrarlamadı.

Yinede 12 haftayı görmeyi iple çekiyordum. Çünkü o zaman bebeğimin beni bırakmayacağından emin olacaktım kendimce o riskli süreci atlatmış olacaktım. 12. Haftaya geldiğimde ise cinsiyeti ne olacak heyecanı başlamıştı. İlk çocuğum erkekti bu kız mı erkek mi acaba? Hastaneye gittiğimde nihayet 16. Haftadaydım ve bir oğlum olacaktı ama bu doktorumun bana vereceği tek haber değildi. Bulantısı, kusması, baş dönmeleri, halsizliği, düşük riski derken 16. haftada aldığım haberler bana bu sıkıntıları mumla aratacaktı belli ki.

Koroid Pleksus Kisti

Doktorum ultrason muayenesi sırasında bebeğimin beyninde tek taraflı Koroid Pleksus kisti olduğunu, bunun çok vahim bir durum olmadığını fakat takibi açısından bilmemde fayda olduğunu söyledi.

Koroid Pleksus’un görevi beynimizin içinde yüzdüğü beyin sıvısını üretmektir. Koroid Pleksus Kisti ise adından anlaşıldığı üzere, bu dokunun içinde oluşan içi su dolu kistik yapılar olması durumudur. Hamilelerin yüzde ikisinde görülen bu durum (böyle söylesemde başınıza gelince bu yüzde ikinin hiçte küçümsenemeyecek bir oran olduğunu anlıyorsunuz.) %98 oranında 28. haftaya gelindiğinde kendiliğinden kaybolur.

Fakat bazen bu durum başka anomalilerin (down sendromu) habercisi olabileceği için kulak ardı etmemekte fayda var.

Bebeğinizde Koroid Pleksus Kisti olması durumunda; ikili test sonucunuza bakılır. Düşük risk aralığında iseniz, anne yaşı 32’nin altında ise ve sonraki üçlü tarama testinizde normal ise doktorunuz amniyosenteze gerek görmeyecektir. Neyse ki bende bu olumlu tablonun içindeydim. Yinede içim tam anlamı ile rahat etsin diye doktorumun bana daha önceden bahsetmiş olduğu NIPT testinide yaptırdım ve sonuç iyiydi. Her şey yolunda gözüküyordu.

Ta ki gebeliğimin 23. haftasındaki detaylı ultrason randevuma kadar…

NIPT Testi Nedir ?

Açılımı Non-İnvaziv Prenatal Tanı’ dır ve bir genetik tarama testidir. Anne kanındaki bebek DNA sı üzerinde yapılan tarama sonucu bebeğinizdeki kromozomal, genetik, xy cinsiyet anomalilerinin tespiti konusunda bildiğimiz 2’li-3’lü-4’lü tarama testlerine göre daha güvenilirdir. Güvenirlilik oranı %98,6 lar ile ifade edilir. Amniyo senteze muadil olup bebek ve anne için hiç bir risk oluşturmamaktadır. Tabi ki bu test doktorunuzun öngörüsü ile amniyosentez yerine yapılabilir çünkü amniyosentez %100 kesin sonucu verir.

Diyelim ki  gebelik için riskli yaş grubundasınız veya gebeliğiniz ile ilgili yolunda gitmeyen bir şeyler var, anlaşmalı laboratuvar hemşiresi evinize kadar gelip iğne ile kolunuzdan bir tüp kan alıyor. Bunu incelenmesi için yurt dışındaki laboratuvara gönderiyorlar,10 gün içinde sonuçlar size ve doktorunuza mail ile gönderiliyor. (Eğer test sonucunuz olumsuz çıkacak ve gebeliğin sonlandırılması durumu söz konusu olacak ise bu durumda devlet sizden tekrar amniyosentez yapmanızı istiyor.)

Ve İşte Ventrikülomegali

Bu başlığı atmak bile tüylerimi ürpertmeye yetiyor! Hamileliğimin 23. haftasına geldiğimde perinitolojik veya çoğumuzun bildiği adıyla detaylı ultrason için doktorumun yönlendirmiş olduğu uzmanla olan randevuma gitmiştim. Eşim şehir dışında olduğu için 3 yaşındaki oğlumu babama bırakıp tek başıma gittiğim. Görüşmemizin başında doktor beye daha önce yapmış olduğumuz tüm test ve raporları verdim, randevum gayet olumlu geçmişti. Ama bebeğimin arkası dönük olduğu için doktorum biraz yürümemi yarım saat sonra kafasını incelemek için tekrar gelmemi söyledi, bundan sonra muayenem tamamlanmış olacaktı. Bu muayene daha önce yaşadığımız Koroid Pleksus Kisti ile ilgili olarak da aklımızdaki tüm soru işaretlerini silecekti. Anne olmak böyle bir şey ne olursa olsun tam anlamı ile rahat etmiyor içimiz. Bu mola sırasında eşimle görüştüm durumun iyi olduğunu ufaklığın naz yapıp dönmediğini konuşuyor bir yandan da hafta sonu için deniz tatili planları yapıyorduk.

Doktorun yanına döndüm muayenem tamamlandı ben gayet sakin oğlumu abisine benzetip keyifli bir sohbet halindeyken doktor bey asistana çıkabileceğini söyledi o an içimi kaplayan kasveti tarif edemem. Doktor bana döndü, bu haberi bana vermekten çok rahatsızlık duymuş ve birazdan beni tamamen saracak o hisse kendisi de bürünmüş bir şekilde bebeğin kafasının sol tarafındaki ventrikül açıklığı 10,07 bunun normal sınırı 10 dur. Sağ taraf 7 bilmem ne … ondan sonra kulaklarımda bir uğultu ve etrafta kulağıma çarpıp dönen onlarca kelime.

Hiç bir şey hissedemediğimi hatırlıyorum.

İlk soluk alma fırsatını bulduğumda bunları aklımda tutamayacağım benim için yazar mısınız diyebildim. Bana raporu zaten doktorum ile paylaşacağını ve doktorumun beni yönlendireceğini söyledi. Muayenehaneden çıktım yürüyordum ama ayaklarım yere basmıyordu, hiç bir şey hissetmiyor ve anlamıyordum, elimdeki rapor ve görüntülerin olduğu klasör ile otoparka arabamın yanına gittim, içeri oturup biraz sonra hüngür hüngür ağlamaya başladım.  eve dönerken küçük bir kaza yaptım, etrafımdaki her şey benden bağımsız dönüyordu ben ise olduğum yerden görüntüleri yakalamaya çalışıyor gibiydim.

Ailemin evine vardığımda dosyayı açıp içindekileri yatağa saçıp biraz daha ağlayıp durumu sindirdim. Eşime haber verdim. Ardından doktorumu arayıp durumu anlattım. O gece eşim şehir dışından döndü, yanıma yaklaştı bu gün konuştuklarımız yaşanmamış gibi davranıyordu. Yaklaşıp karnıma dokunda ve oğlumuzla konuştu onunla yapacaklarından bahsetti. Bana belli etmek istemiyor, olumsuz bir durum olacağına ihtimal vermiyor gibi davranmaya çalışıyordu ama içinde olduğu endişenin büyüklüğü her halinden anlaşılıyordu.

Ertesi  sabah erkenden doktorumun yanına gittim. Çok şanslıydım ki doktorum Op. Dr. Meriç Çağrı Ağır’dı. Bana ilk olarak durumu izah etti. Ve beni sakinleştirdi. İzleyeceğimiz aşamaları ve hangi durumda nasıl davranmamız gerektiğini anlattı. Bana sorduğu ilk soru bebekle ilgili yolunda gitmeyen bir şeyler olursa bebeği doğurup doğurmayacağımdı. Eğer her halükarda bu bebeği doğuracaksam bazı testleri yaptırmamın bir anlamı olmayacaktı ve bebeğin hayatını tehlikeye atabilecek testleri yaptırmam gereksiz olurdu. Hamileliğimin 23. haftasındaydım, bu haftada ilk yapmam gereken amniyosentezdi çünkü bu durum Down sendromu veya Edward sendromu gibi kromozom bozukluklarının habercisi olabilirdi ve %100 emin olmak için amniyosentez tek çare idi. Daha önceden NIPT testi ve 2’li test yaptırmıştım, ventrikülomegalinin hafif şiddetliydi,detaylı ultrasonda organlarda veya beyin içinde başka anormal bir durum yoktu ve Amniyosentezin riskini almak istemiyordum zira o çok küçük ihtimaller beni sık sık buluyordu şu sıralar. 28. hafta için Profesör  Recep Has Hocadan randevu aldım. Ve ilk ölçümün yanlış olması için bol bol dua ettim.

Ventrikülomegali ve Ruh Halim

Çevresindeki insanların tavırlarından çok etkilenen biri olduğum ve hali hazırda bu bebeği içimde taşıdığım için motivasyonumu mümkün olduğunca yüksek tutmam gerekiyordu. Durumu 1-2 arkadaşım annem ve kardeşimden başkası ile paylaşmadım. İnternet üzerinden bulduğum her foruma baktım, tüm makaleleri okudum. Yavrum içimde kıpır kıpırdı böyle bir çocuk sağlıksız olamazdı, onu çok sevdiğimi ve çok istediğimi söyledim her gece yatağıma uzandığımda. 28. haftaya kadar her gece ve her sabah ezanında Önce Allah’a sonra bebeğime yalvardım beni bırakmaması için. Gerçekten mantığınızı almadığı çok çaresiz bir durum beklemekten başka ne yapabilirsiniz. 3 yaşında küçük bir oğlum daha vardı onunda bana ihtiyacı vardı, annem ve kardeşim hem benim hem bebeğim için üzülüyorlardı ve benim içinde duygusal anlamda çok fazla inişli çıkışlı bir dönemdi. Ama bir arkadaşım bana bu durumun çokta çaresiz olmadığını, bir yakınınında hidrosefalisi olan bir bebek doğurduğunu, doğumdan sonra takılan şant ile gayet konforlu bir hayat sürdüğünden çok zeki ve başarılı bir kız olduğundan bahsetti. İçime umut serpti.

Umut etmek iyidir.

28. haftada detaylı ultrason için Prof.Dr. Recep Has hocaya gittim. Kendi doktorumun hocasıymış ve Türkiye’de bu işin piri denecek iki hocadan bir tanesi. Sıramı beklerken dakikalar yıl oldu desem yeridir. İçeri girdim doktor beye önceki tüm testlerimi verdim, muayene odasına geçtim uzandım ve dua ettim. Ne olur düzeltilemeyecek bir durum olmasın… Doktor bey baktı  baktı ve bana dedi ki 10,07 mm ölçüyorum, artmamıştı bu iyiydi. Gerilemesede 6 hafta olmuştu ve ilerlememişti. Hala organlarında yada beyninde bir anormallik yoktu ve bebeğin gelişimi de iyiydi. Hocam bundan sonra ne yapmalıyım, hangi testleri tetkikleri, bir daha ne zaman kontrole gelmeliyim vs.vs.  Ve üzerimde o koca kayayı kaldıran, beni denizlerin dibinden uzattığı eliyle çekip alan, haftalardır neredeyse ilk kez derin bir nefes almamı sağlayan o sözler;

” Bu bebeğin hiç bir şeyi yok, sen rutin doktor kontrollerine devam et bundan bir şey çıkmaz.”

Dünyalar benim olmuştu. Bu güzel haberi doktorum ile paylaştım. Ama bitti mi tabi ki bitmedi. Gerçekten çok sancılı bir süreç demiştim yazımın başında.

Yeni Sürpriz

Tam rahat bir nefes aldım geri kalan zamanların tadını çıkarayım derken bir hafta geçmeden çok büyük bir sancıyla acile kaldırıldım. İdrar yolu enfeksiyonu tanısı kondu, tedavi için ilaç verildi. Bir hafta sonra tekrar ama çok daha şiddetli bir ağrı nöbeti daha. Taş düşürüyordum. Gebelikte rahmin yaptığı bası ve hormonlardaki değişimler nedeni ile Üreter denen böbrek mesane arası kanal genişliyor ve taş düşürmek normal zamanlara göre biraz daha kolay oluyor ama bu taş mesaneye düşmüyor tabi, kanalda asılı kalıp mesane girişini tıkıyor, böbrekte büyüme, idrar da yanma, idrara çıkmama,  çok acılı o büyük ağrıları beraberinde getiriyor. Ayrıca böbrek ağrıları doğum sancılarını tetikleyerek erken doğuma sebep oluyor. İlaç kullanamayacağım için mesanemden böbreğime kadar katater dedikleri bir tel takmayı teklif ettiler ve bu tel takma işlemininde erken doğum riski vardı.

Her şey yolunda giderse doğumdan  sonra tel çıkarılıp taş kırılacaktı.

Hummalı bir araştırma sürecinden sonra teli taktırmaya karar verdim. (bu konuya da başka bir yazıda değinelim artık) Operasyon öncesinde doğum geciktirici bazı ilaçlar başlandı. sonrasında operasyon oldu, hastanede bir kaç saat kaldım ve gitmeden önce doktorum nts istedi ve çıkmadan bebeği bir kez daha kontrol etmek istedi. Ne gördü dersiniz 2 hafta önce 10,07 mm ölçülen ventrikül boşluğunu şu an 12,01mm ölçüyordu. Eşim suratına bir kova kaynar su atılmış gibi kala kaldı, ben olduğum yere çivilenmiştim sanki. Doktorum da çok şaşkındı bunu kendiside beklemiyordu. Muayenemin başında ne çektin be Meryem ama olur böyle, bebekler çok naz yapar hiç bir şey olmayacağını baştan beri biliyorduk zaten diye konuşmuştuk. ( Ah Meriç Hocam, sadece doktorum değil dert ortağımda olmuştu. Bu süreçteki en büyük ve en yakın manevi destekçilerimin başında geldi hep. İyi ki yolumuz kesişmiş. Doktorluğunu kadar ağabeyliğini de hissettiğim canım hocam. ) 6 hafta ilerlemeyen durum ne olmuştu da 12 günde bu kadar ilerlemişti.

Size Recep Hocadan bahsederken Türkiye’deki iki adamdan biri demiştim. daha önce Recep Hocanın da Hocası olan Prof Dr. Atıl Yüksel’den de randevu almıştım daha ileri tarihli olarak gerek kalmamıştı ama iptal etmeyi ertelemiştim. İyi ki de bu ihmalkarlığı yapmışım zira randevu alınması çok zor bu hocalardan. Doktoruma Atıl Hocadan randevumun olduğunu oraya gideceğimi söyledim. Doktorumda beni teselli etmeye çalışıyordu, ama artık yaşadıklarımdan o kadar yorulmuştum ve üzülmemeye karar verdim. her şey olacağına varır hocam dedim pes etmiyorum dedim. Bu arada böbreğim için taktırdığım stent beni çok zorluyor günlük faliyetleri yapmak şöyle dursun ayağa dahi kalkamıyordum sürekli yatmam gerekiyordu.

Bir kaç gün sonra bu kez Atıl Hoca’nın muayenehanesine gittim.

Atıl Hoca da tüm tahlil ve testlerimi aldı durumu basitçe izah ettim. ilk ölçümlerde evet doktorumun söylediği gibi 11-122 mm ler ölçülüyordu. Ama size söylemiştim mesleğindeki en iyilerden biridir diye, asistanı ile dakikalarca uğraşıp doğru açıyı yakaladı ve ölçüm yaptı. Boşluk gerilemişti. 9 mm ölçüyordu. muayene bitince beni ve eşimi odasına aldı,anlatmaya başladı.

Ventrikülomegali nedir, bebekte meydana gelebilecek hasarlar nelerdir, tedavisi var mıdır, hangi durumda gebeliğin sonlandırılması gerekir, şant nedir ve hangi durumlarda takılır. Sonrasında hatalı ölçümün nedenini de anlattı; bebek büyüdükçe kafa tası sertleşir ve cihazlar ölçüm esnasında bize yakın olan tarafı doğru ölçemezler. Ama önceki ölçümleriniz daha erken haftalarda olduğu için doğrudur diye ekledi.

Sorunsuz hamileliklerde bile bebekte sorun olma olasılığı %4 ile 6 oranında olurmuş. Biz yaptığımız tüm tahlil ve testler ile bu oranı %4′ lere kadar düşürmüştük. Eğer Fetal MR çektirirsek bu oran %2 ye kadar düşecekti. Kordon sentez ise bizim durumumuzda riskli olurdu çünkü bebeğimizde buna değecek ciddi bir bulgu olduğunu düşünmüyorduk. Zaten Hocamızda 15 mm altını kesinlikle Hidrosefali olarak değerlendiremeyeceğini söyledi. Bundan sonra gidip bebeğimi beklememi ve doğduktan 1 ay sonra tedbir olarak bir çocuk nöroloğuna götürmemi tavsiye etti.

Ve Oğlum Geldi

Bebeğimi Eylül sonunda bekliyordum, ama daha önce bahsettiğim böbreğimdeki katater nedeni ile bir ay erken geldi dünyaya. Gayet sağlıklı görünüyordu doğduğunda. Sadece  solunumu biraz hızlı olduğu için 10 gün kadar yoğun bakımda kaldı. Bir aylık olduğunda nörolojik muayenesini yaptırdım ve tekrar ultrason ile beynine baktırdığımızda ventrikül kalınlıkları normal ve simetrikti. Şimdi ise 3 aylık ve binlerce kez şükürler olsun ki gayet sağlıklı. Ama yinede yaşadığım bu süreçteki tedirginliği üzerimden yüzde yüz atabilmiş değilim. Bu sıkıntılar ile boğuşurken okuduğum makalelerde ve forumlarda maalesef doğum sonrasındaki ilerleyen dönemle ilgili bir araştırma yapılmamış olduğunu hastalığın görülme oranı ve ilerleyişinin sadece gebelik döneminin ele alındığını araştırmaların devam etmediğini görmek beni üzdü. Blogumuzda yıllık olarak oğlumun durumunu paylaşmayı düşünüyorum.

Ventikülomegali Nedir ?

Beyinde ki  omurilik sıvısı ile dolu olan kanallardır. Beyin sıvısının vücut içerisinde devirdaimini sağlar. Bu kanallarda meydana gelen yapısal darlıklar, tıkanıklıklar veya tümörler bu sıvının beyin içerisinde kalarak kafatasının genişlemesine, sonrasında beyin içi basınç nedeni ile beynin zarar görmesine kadar seyreden durumlara yol açar. Dünya sağlık örgütünün verilerine göre ventrikül kalınlığı 10 mm  sınır olarak kabul ediliyor. Ventrikülomegali ise ventriküllerin genişlemesi olarak biliniyor. Ventrikülomegali Hidrosefali veya daha bilenen adı ile beyinde su toplanması olarak da biliniyor. Ve açıklığa göre şiddeti hafif-orta-şiddetli olarak kategorize ediliyor.

Gebeliğinizde ventrikülomegaliden bahsediliyorsa önünüzde çoğunluğu bekleyiş dolu bir süreç var demektir.

• Perinatolojik (detaylı ultrason) muayene ile duruma eşlik eden beyin içi yada organ anomalisi olup olmadığının kontrolü yapılır.
• Ventrikül boşluklarının kalınlığı  bebeğin gelişimi ile paralel takip edilir.
• Gebelik haftanıza göre Amniyosentez yada Kordonsentez ile bu duruma kromozomal bir durumun neden olup olmadığı araştırılır. Kromozomal bir problem varsa ise bu durum tedavi edilemez.
• Fetal MR ile beyin içi bir yapısal bozukluk yada tümör olup olmadığı incelenir. Böyle bir durumun varlığında gerekli görülmesi durumunda cerrahi müdahaleler yapılabilir.

 

Naçizane Tavsiyeler

Ben gerçekten inişli çıkışlı hiç sonu gelmeyecekmiş gibi hissettiren bu dönemi oğlumu sağlıcakla kucağıma alarak tamamladım. Bu yazıyı okuyan ve benim yaşadıklarımı yaşamış  yada hali hazırda yaşayan anneler içinde tüm kalbimle dua ediyor ve şifalar diliyorum. Naçizane size bazı tavsiyelerde bulunmak faydasını gördüğüm şeylerden bahsetmek istiyorum.

• Birinci ve en önemlisi bebeğiniz sizin içinizde ve sizinle sadece soluğunuzu değil duygularınızı da paylaşıyor, duygularınızda inişler çıkışlar mutlaka olacaktır. Öncelikle bebeğinize sarılın onlarda bizi, bizlerin onları sevdiği kadar seviyor ve bırakmak istemiyorlar. Moralinizi yüksek tutmaya çalışın
• Hiç bir şey olmasını beklemektense çözümü olan sorunlar bekleyin, anneler güçlüdür ve bir sorunun çözümü varsa elbetteki bunu başarırlar.
• Gerçekten güveneceğiniz bir doktor bulmaya çalışın, Kadın Doğum Doktorunuz bu süreçteki en doğru yönlendiriciniz ve destekçinizdir.
• Ve doktorunuzun önerdiği bebeğiniz ve sizin açınızdan risk oluşturmayacak tüm tetkik ve tahlilleri yaptırmanız, bulunduğunuz durumda olumsuz faktörlerin elenmesinde çok faydalı referanslar olacaktır.

Son olarak eminim size sormuşsunuzdur kendinize ” Neden ben!” Bende sordum ve bunun benim imtihanım olduğuna inandım. Kendime sözler verdim, adaklar adadım en önemlisi büyüdüm. Şu dokuz ay bana 30 senenin verdiğinden daha fazla farkındalık getirdi. Hayatta nelerin önemli olduğunu neleri dert etmem veya etmemem gerektiğini öğretti.

Yaşadıklarınızın sizlere olumlu kazanımlar olarak dönmesi dileğiyle,

Sevgiler.

Diğer yazılarıma ulaşmak için buraya,

www.tatlibirtelas.com Instagram hesabına ulaşmak için ise buraya tıklayınız.