Kızım 26 aylık ve tam bir aydır bezsiz! Onu ve kendimi üzmeden doğal akışa bıraktığım bez bırakma sürecimiz başarı ile sonuçlandı. Çok şükür.
Çocuğu 2 yaşına gelmiş her anne bezsiz hayata geçebilmeyi hayal ediyor. Ancak her çocuğun mizacı, bu tip şeylere karşı bağlılığı farklı. Bu sebeple işe koyulmadan önceki pusulamız, çocuğumuz olmalı…
Evet biliyorum başlama konusunda endişeli ve gerginsiniz. Bununla birlikte çocuğunuzun hazır olup olmadığından da emin değilsiniz. Neler yaşayacağınızı ön göremediğiniz için de tedirginliğiniz, omuzlarınıza ayrıca yük oluyor. Biliyorum çünkü aynı duyguları çok kısa bir süre önce bende yaşadım.
Ve inanın korktum… Nitekim bitti.
İçindekiler
Hazırlık Sürecimiz
Kızımla olan alışkanlıklardan kurtulma ya da kazandırma görevlerimize hep birkaç ay öncesinden hazırlanarak başladık. Emzik bırakma, meme bırakma, bez bırakma… Bunlar hep öncesinde aklına yer etmesini sağlamaya çalıştığım şeylerdi. Bu birazda temkinli karakterimle alakalı ama çocuğun bağlandığı şeylere karşı tedbirli olmak iyi sonuç veriyor, bunu öğrendim.
Dersime sıkı çalıştım ve önce nelere ihtiyacımız olacağını belirleyip, listeledim.
Listeye BURADAN ulaşabilirsiniz.
Kızım henüz 10 aylıkken Tuvalet İletişimi denemiş, belli ölçüde sonuç almış ama çevreden gelen “çocuğunu zorlama” tepkileri üzerine (ki zorlama bir sistem asla değildi) vazgeçmiştim.
Ancak banyomuzda artık bir lazımlık vardı ve her seferinde tuvalete ne için girdiğimizi, burada ne yaptığımızı, büyüklerin bez takmadığını, ihtiyaçlarını tuvalette karşıladıklarını bıkmadan, usanmadan söylüyordum ona. Yani tuvalette ne olduğunu bilmesi öncelikli isteğimdi. Zamanla tuvalete karşı ilgisi oluşunca, çişini yaptığında müzik çalabilen bir lazımlık daha aldık. Acelemiz yoktu, kızım 2 yaşına gelecek, önce memeyi bırakacak ve hazır olduğuna inandığımda da bezsiz hayata geçiş yapacaktık.
20. aydan sonra bazen evrensel saatlerde (uykudan sonra, yemekten sonra), bez değiştirme işlemleri sırasında ya da banyo önce-sonrası zamanlarda müzikli lazımlığa oturmasını ve zaman geçirmesini, bu sayede bazen rast gelen çiş ile çalan müziğin onu heveslendirmesini sağladım. Bu serbest zamanlarda gayet keyif alıyor görünüyordu.
Bunlarla birlikte bulunduğumuz herhangi bir ortamda tuvalet eğitimini tamamlamış ve lazımlık kullanan her çocuğun ne yaptığını anlatıyordum.
Ve aylık etkinlik paketimizin içinde gelen iki kitap ile artık olayın ne olduğunu anladığından adım gibi emindim.
Özellikle ilk kitap bizim için şahane bir başlangıç oldu…
Çocuğum Ne Kadar Hazır?
Buna bir oran verebilmek imkansız olsa da bu işe başlayabilmeniz için çocuğunuzdan bazı sinyaller almış olmanız gerekiyor. Bizde sinyaller aşağıdaki gibiydi:
- Çişini ve kakasını yaptığında “yaptım” diyordu.
- Evrensel saatlerde klozete tutarsam boş geçmiyordu.
- Kakasını yapmak için kuytu köşelere geçiyordu.
- Kendini ifade edebilecek kadar konuşuyordu. Ve ne söylediğimi gayet iyi anlıyordu.
Bu maddelere güvenerek “Haydi Bismillah” dedik…
İlk İhtiyaç Kiti
- Lazımlık
- İki sıvı geçirmez alez.
- Birlikte aldığımız büyük çocuk külotları.
- Kullan at ve yıkanabilir alıştırma kilodu.
- Genital bölge temizliği için Islak Tuvalet Kağıdı (Klozete atılabildiğinden çok sevdiğim bir ürün)
Bez Bırakma Sürecimiz
24. ay ile birlikte meme bırakma sürecimizi tamamladık ve 25. aya bastığı gün bezi çıkardık. (şartlar elverişli olduğu için zamanlamam planladığım gibi oldu.)
- Süreçte kızıma konsantre olabilmem için öncesinde ince bir temizlik ve bizi birkaç gün idare edebilecek yemek stoğu yaptım.
- Halıları kaldırdım. Koltuklara örtü serip altlarına alt değiştirme örtüsü serdim.
- Bir süre evde kalifiye vakit geçirebilmek için yeni oyuncaklar ve kitaplar aldık.
- Sürece sabah açılış konuşması yaparak başladık.
- Bezi gündüz ve gece olmak koşuluyla tamamen hayatımızdan çıkardık.
- Bez çekmecesini birlikte boşalttık ve bezleri formaliteden çöpe attık.
İlk 2 gün kızım lazımlığa oturttuğumda çişini yapıyor, kalkınca birde yere yapıyordu. Açıkcası en zor günlerdi…
Müzikli lazımlığa çiş damlayınca ses çıkıyor ve heyecan yapıyor, daha çişini bitirmeden kalkıyormuş. Bunu anlamak 3 günümü aldı. Sonra lazımlığın sesini kapadık ve bu problem de çözülmüş oldu.
İnsan umutsuzluğa kapılmıyor değil ne yalan söyleyeyim. Ama küçük bir gelişme bile sizi olaya tekrar bağlıyor. Burada sizin kararlılığınız çok önemli.
Daha ilk günden uyku sırasında çişini yapmadı. Gece eğitimi böylelikle daha kolay oldu. (Tabi arada kaçırdığı olmadı değil…)
Kızmayarak, bağırmayarak, ürkütmeyerek ve her gün daha da gelişerek 1 haftanın sonunda hiç kaçaksız gün geçirebildik.
Bezi bırakmamızın üzerinden bir ay geçti. Hala bazen oyuna daldığında (özellikle parkta) kaçırabiliyor. Bu sebeple bir portatif lazımlık ihtiyacımız doğdu. Çünkü sabah-akşam en az 2’şer saat parkta oluyoruz. Bizde bu ürüne karar verdik ve memnun kaldık.
Püf Noktalar
- Kararlı olun.
- Çocuğunuza bağırmayın, sakin olun.
- Bazı çocukların uyku ağırlıkları sebebi ile gece eğitimi daha uzun sürmektedir. Hemen panik yapmayın.
- Lazımlığa oturmak istemeyen çocuğunuza tepki göstermeyin, bunun yerine bebeğini oturtun ve ona alkış yapın. (İnanın bu yaştaki çocuklarda misilleme işe yarıyor.)
- Parka gideceğinizde alıştırma külodu kurtarıcı görevi görüyor. Ancak evde sadece külot kullanın.
- Çocuğunuzun lazımlığı için küçük bir tuvalet fırçası alabilirsiniz.
- Islak Tuvalet kağıtları klozete atılabildiği için çok kullanışlı oluyor.
- Bu çocuk “çişim geldi” demeyecek herhalde diye düşünmeyin zamanla öğreniyor.
- Çevreden gelen konuşmalara kulak tıkayın.
- Çocuğunuzun gelişimini en iyi siz takip edersiniz. Eğer çocuğunuz için uygun bir zaman değilse, inat ediyor, ısrar ediyorsa daha uygun bir zamanı bekleyin.
Sevgiler…
Bir Emzik Bırakma Hikayesi’ne BURADAN,
Bir Meme Bırakma Hikayesi’ne BURADAN ulaşabilirsiniz.
