Kader’in Gebelik Günlüğü 34. Hafta’da. Herkese Merhaba! Doğuma 37 gün kaldı ve bu kadar az kaldığına hala inanamıyorum. (Erken ya da geç gelmez ise) Bir aksilik olmazsa gelecek ayın sonunda kızımı kucağıma alacağım ve artık hissettiğim duyguları tarif edemiyorum.
34. hafta itibarı ile neler yaşıyorum?
İlk trimesterın aşırı hali olmasa da yorgunluk ve halsizlikler sahnede. Annem yaş aldıkça; “ruhum genç ama bedenim ruhuma ayak uyduramıyor artık” der… Bugün bu cümlenin hamileliğe de uygun olduğunu düşündüm. Mesela çıkıp temiz havada yürümek istiyorum, rotamı belirliyorum ama yarısından geriye dönüyorum. 5 kat merdiveni çıkmak için kaç kez dinleniyorum kim bilir. (Merdiven çıkma hareketi normal doğumu destekleyen egzersizlerden olduğu için asansör kullanmamaya çalışıyorum) Gece uyumak için neler çektiğime ve sonrasında kaç kere uyanıp tuvaleti mesken tuttuğuma değinmeyeceğim bile… Ama olsun, kara göründü ya, biraz daha sabredeceğim, ödülüm büyük.
Bu arada hazırlıklar devam ediyor. Özellikle her işlemde dokunuşum olsun istiyor ve bunun için çabalıyorum.
Gün itibarı ile +11,8 kilogram ile yola devam etmekteyim ancak bu dönem artık hızlı kilo alınacak zamanlar, bu yüzden biraz daha protein ağırlıklı beslenmek gerek ki hem bebeğimize yarasın, hem de doğuma gerçek bir dünya olarak girmeyelim.
Biraz da doğum ile ilgili konuşalım ne dersiniz? Her ne kadar doktorumla hala bu konuşmayı yapamasak da tercihim belli benim. Aslında tercih de değil bu, doğum dediğin bir şekilde gerçekleşir ve bunun dışındakiler müdahaledir bence. Gerekiyorsa elbette sezeryana karşı değilim ancak, aksi bir durum yok ise gerçek doğumu yaşamak istiyorum. Evladımın dünyaya istediği tarihte, kendi mücadelesini vererek gelmesini ve ona ilk büyük yardımı da annesinin yapmasını istiyorum. Yani istediğim doğum şekli normal de değil, DOĞAL Doğum.
Korkuyorum da bir yandan, ne kadar okusam, izlesem ve araştırsam da yaşayacaklarımı kestirememek ürkütüyor beni. Ama kadın ırkının fıtratında doğumun olduğu ve aslında onunla taçlandırıldığı aşikar. Bakalım süreç bizi hangi seçeneğe yönlendirecek.
Elimde Marie F. Mongan’ın “HypnoBirthing” kitabı var. Daha kolay, daha rahat, güvenli bir doğuma doğal bir yaklaşım sunuyor ve bir bölümde diyor ki;
“Kadının doğuma kattığı korku olmazsa, ağrı da olmaz. Çünkü korku rahme giden atardamarın daralmasına ve gerginleşmesine yol açarak ağrıyı yaratır. Korku olmadığında kaslar rahatlar, rahim ağzı incelir ve bebeğin kolayca geçişine izin verir. Bu korku en çok şehirdeki eğitimli kadını avlar.” 🙂
Bu yüzden önce korkumu eğitmeliyim, farkındayım.
Bebeğiniz bu hafta neler yapabiliyor?
- Bir kavun büyüklüğüne erişti.
- Minicik tırnakları büyük ihtimalle parmaklarının ucuna gelmiş durumda.
- Eğer erkek ise testisleri karından asıl yerlerine inmeye başlıyor.
- Sinir sistemi ve akciğerleri gelişmeye devam ediyor. (34-37 hafta aralığında doğan bebeklerin hiç bir sağlık problemi olmaz sadece bir müddet yenidoğan ünitesinde kalırlar. Yani eğer erken doğum endişeniz varsa benim gibi içinizi rahatlatabilirsiniz)
Gelecek hafta görüşmek üzere, sevgiler.
www.tatlibirtelas.com Instagram hesabına erişmek için buraya tıklayabilirsiniz.
Dip Not: Her gebeliğin ve her gebe kadının birbirinden farklı olduğunu lütfen unutmayın. Aktarmış olduklarım bilimsel gerçekliklerden ziyade,kendi tecrübelerimdir. En doğru bilgi için lütfen doktorunuz ile görüşünüz…
